Leopolda Staffa uważa się za jednego z najwybitniejszych poetów - klasyków XX wieku. Ponieważ tworzył w trzech epokach literackich: Młodej Polsce, dwudziestoleciu międzywojennym i we współczesności, nazywany jest poetą trzech pokoleń. Wywarł ogromny wpływ na pokolenie twórców okresu dwudziestolecia międzywojennego i współczesności. Był wzorem i ideałem poety.

Debiutował tomem poezji "Sny o potędze" w 1901 roku. Zafascynowany filozofią Nietzschego, we wczesnych utworach próbował zwalczać przejawy dekadentyzmu. W debiutanckim tomie poezji wyrażał optymistyczny i dynamiczny stosunek do życia, pochwałę czynu przedstawionego jako praca nad rozwojem własnej indywidualności.

Staff tłumaczył literaturę grecką, łacińską, włoską, francuską i niemiecką m.in. "Psalmy", "Kwiatki św. Franciszka", "Cierpienia młodego Wertera" i "Lisa Przecherę" Goethego, oraz poezję Michała Anioła i Leonarda da Vinci.